muszą porozmawiać w cztery oczy.

- Nie, właściwie to chciałbym cię o coś zapytać.
tkwi takiego, że zawsze, kiedy jestem obok kogoś,
- Spotkałam tam kilkoro znajomych studentów, jeden z nich zostawił
Kelsey.
zakątków. Nie, Jeremy nie mógł patrzeć, jak ona cierpi.
Obróciła głowę i wbiła kły w jego dłoń, najgłębiej, jak tylko zdołała.
- Chcesz mi powiedzieć, że niektóre z nich mogą być dobre? Jeśli
304
że Jessica cieszyła się z tego, że jej ukochane miasto znowu tętni życiem.
- Nigdy nie czuję się lepiej niż z tobą.
i patrzysz na świat z góry.
to się naprawdę zdarzyło, że byłem człowiekiem, rycerzem walczącym o
z wyciągniętą ręką do najbliższego mężczyzny.
- Nie zamierzam niczego powtarzać, wszystko zostaje między nami,

że jestem w Summerhill nianią, a pan moim szefem.
Za dnia to miejsce roiło się od ludzi, było wypełnione śmiechem i gwarem rozmów i przynajmniej wydawało się przyzwoite. Wieczorem sytuacja się zmieniła. Plac, gdzie po południu niezliczone tłumy oglądały zawody dla dzieci i konkurs wspinania na słup, stał teraz nieco opustoszały, tylko pośrodku pląsali ze śmiechem amatorzy nocnych tańców. Z zarośli dochodziły piski i szamotanina licznych par. Obdarty skrzypek w postrzępionym kubraku z trójkątnym kapeluszem na głowie grał z zapałem skoczne melodie. Na beczce obok niego stał kufel piwa. Wiszące na drzewach stare rogowe pochodnie rzucały na trawę nierówne cienie, sprawiając wrażenie, że oto wśród tań¬czących zjawił się sam diabeł i udając grajka przygrywa im do tańca.
Nie, powiedziała sobie stanowczo, musi o tym zapomnieć. To było jedynie przypadkowe, odosobnione zdarzenie i z pew¬nością nigdy więcej się nie powtórzy.
strzepując ziemię z tłuściutkich paluszków syna. - Poszukuję
Christine.
- MoŜna powiedzieć, Ŝe od zawsze. Zaczęłam u nich pracować, gdy zmarł
- A pani do nas oczywiście dołączy. Chyba że ma pani
złe.
- Sprawia ci tym przykrość?
przyjęcie z okazji rocznicy ślubu pana teściów.
- Proszę dać mi rękę.
Scott musi się nauczyć, że ona też jest człowiekiem, a nie rzeczą,
o co tylko chcesz. Tata Jamiego zmarł na kilka miesięcy
- Mark!
na krawędzi. W jego oczach lśniły łzy.